Helaas gaat niet elke zwangerschap goed. Als er in de prille ontwikkeling iets fout gaat kan de zwangerschap eindigen in een miskraam. Je merkt dit meestal het eerst aan een gevoel alsof je ongesteld wordt met bloedverlies en buikpijn. Soms gebeurt er niets en wordt pas tijdens de eerste echo ontdekt dat er geen kloppend hartje is.
Er is sprake van een miskraam als je zwangerschap eindigt in de eerste 16 weken: Een niet-levensvatbare vrucht is gestopt met groeien en wordt afgestoten. Ergens is in de ontwikkeling van de embryo of foetus iets mis gegaan, vaak gebeurt dat rond de bevruchting. De meest voorkomende redenen van een miskraam is een chromosoom afwijking of een hartafwijking. Bij een chromosoom afwijking is er ergens iets mis gegaan bij de bevruchting van de eicel. Wanneer er sprake is van een hartafwijking is er later wat mis gegaan bij het vormen van de organen in de prille zwangerschap. Gemiddeld een op de tien vrouwen maken een miskraam mee. De medische term voor een miskraam is spontane abortus.
Op onderstaande sites kun je terecht voor aanvullende informatie:
Contact met ons
Als je denkt dat je een miskraam krijgt, kun je altijd contact met ons opnemen. Wij vragen dan naar je klachten en beslissen samen met jou of het zinvol is om een echo te maken. Het is namelijk niet zo dat bloedverlies in de zwangerschap altijd tot een miskraam leidt. Het is belangrijk dat je direct belt bij:
- Aanhoudende buikpijn
- Koorts boven 38 graden bij of na een miskraam
- Erg hevig bloedverlies
- Gebruik het liefst een maandverband bij bloedverlies tijdens een miskraam, liever geen tampons of een menstruatiecup om het infectierisico te verkleinen.
Verwerking
Schok, ongeloof, boosheid of ontkenning. Vrouwen reageren verschillend op een miskraam. Waar de een al snel weer het gewone leven oppakt heeft de ander meer tijd nodig om het te verwerken. Reacties kunnen variëren van ‘jammer’ tot ‘het ergste wat me ooit is overkomen’. Er is bij iedereen wel een gevoel van gemis, iets waar al plannen voor werden gemaakt en wat nu is gestopt. Logisch dat daar even tijd voor nodig is, zeker wanneer het een heel erg gewenste zwangerschap was. Gevoelens van jaloezie naar vrouwen waar wel de zwangerschap doorgaat zijn niet vreemd. De vraag waarom het misging kan je bezighouden. Weet dan dat je er niets aan hebt kunnen doen! . De gedachte dat zwanger worden in elk geval mogelijk is gebleken, is soms een steun. Je kunt door alle emoties last hebben van vermoeidheid, slapeloosheid en een verminderde eetlust.
Uiteraard nemen wij alle tijd voor je. Ook al wist niemand dat je zwanger was, kan het opluchten om er toch over te praten. Als je er behoefte aan hebt, kunnen wij je nog een tijdje begeleiden en antwoord geven op je vragen.